عبدالرحمان بن فیصل آل سعودآلِ سُعود، سلسلهای منسوب به سعود بن محمد بن مِقْرِن که از ۱۱۴۸ق/۱۷۳۵م به بخشی از جزیره عربستان فرمان رانده است و اکنون نیز بر کشور عربستان سعودی که نام خود را از آن سلسله برگرفته، فرمان میراند. یکی از شخصیتهای این خاندان، عبدالرحمن بن فیصل بود. ۱ - سیر فرمانرواییعبدالرحمن بن فیصل (حک ؟-۱۳۰۸ق/؟-۱۸۹۱م)، از ۱۲۸۹ق/۱۸۷۲ به مدت دو سال در اسارت عثمانیها در بغداد میزیست. در ۱۲۹۱ق/۱۸۷۴م در رأس شورشیان احساء بر عثمانیها تاخت. ۱.۱ - به دست گرفتن حکومت ریاضعبدالرحمن بر بن رشید که بخشی از نجد را تصرف کرده بود چیره گشت و حکومت ریاض را در دست گرفت. [۱]
لاریمر، Gazetter از خلیج فارس، عمان و آسیای سعودی، نمودار ۱۳، انگلستان، ۱۹۷۰.
پس از شکست عبدالله و چیرگی سعود، در همانجا ماند. ظاهراً وقتی عبدالله دیگر باره بر ریاض چیره شد و چندی بعد پسران سعود او را اسیر کردند و بن رشید عبدالله را نجات داد، عبدالرحمن را به حکومت ریاض گماشت، زیرا بعدها که بن رشید عبدالله بن فیصل را اجازۀ خروج از حایل داد و شورشیان کاظم را درهم شکست، عبدالرحمن از ریاض گریخت.۱.۲ - آل رشید در روزگار عبدالرحمندر روزگار عبدالرحمن امرای شمّر یعنی آل رشید قدرتی بسیار یافتند و به نیرومندترین دولت شمال عربستان تبدیل شدند. امیر محمد ملقب به کبیر که در پی براندازی قطعی وهابیان و آل سعود بود، از اتحاد عبدالرحمن با شورشیان کاظم در ۱۳۰۸ق/۱۸۹۱م سود برد و آنها را درهم شکست. عبدالرحمن ایالتی از ایالات دولت آل رشید درآمد. [۲]
لوتسکی، و، تاریخ عرب در قرون جدید، ج۱، ص۵۳۴، ترجمۀ پرویز بابایی، تهران، ۱۳۵۶ش.
۲ - پانویس
۳ - منبعدانشنامه جهان اسلام، ج۲، ص۴۲۵، بنیاد دائرةالمعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «آلسعود». |